Tersane Uğurlaması Şiiri - Ahmet Günbaş

Gözlerini açtın ki İstanbul
davulsuz zurnasız! ..

Soğukbekarodalarının sıcağı oğul
şekeri erimez sohbetinin
çaya vuran mahzunluktan

Tersyüz bir temerküz
taşeron illeti
bıçağını bilerken güvertede

Kesip doğramıştır kanat alıştırmalarını
dikine çığlıklar halinde

Kaygandır iskelesi göçkünlüğün
yarı aç yarı dok
hüznü çürük, tutamaksız! ...

Mendili hazırdır gözyaşının
salâsı sessiz ve sinsi

Oğul, oğul!
O şehla gurbeti
kodunsa
yerinde bul!

Çemkiren yalnızlıkta
kanı yüzdürüyorlar şimdi!