Tersine yaşıyorsunuz
Ölümle gözünüzü açıp
Hayatla yok oluyorsunuz
Geçtiğiniz sokaklardan
Kırgın sarhoşluklar biriktiriyorsunuz kendinize
Uyku uyanıklık arası gibi her ânınız
Sessizce sakince gülerken aslında ağlıyorsunuz
Siz sizi tanımadan onları tanıyorsunuz
Kendinizi tanıdığınızdaysa
Kendinize çok geç kalıyorsunuz...
Kayıt Tarihi : 4.11.2025 15:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!