Son gözyaşı gövdesinden aşağıya süzüldü
Üşüyordu, ürküyordu yabancısı olduğu havadan
Yüzünü güneşe dönemeyecek kadar hassastı
Ve güneşe ihtiyacı olmayacak kadar asi
Günden güne eridi
Yapraklarını yitirdi ardından
Rüzgara karşı koyamazdı keza
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta