Terörle Beslenen Pislikler

Ey terörle beslenen,
Boğazına kadar pisliğe batmış
Peşmergeleri parmağında oynatan kuklacıbaşı.
Doymadın mı daha kana,
Kıyarken, kıydırırken elin hiç titremedi mi senin cana
Farzet ki o öldürttüğün asker senin oğlun,
Tarlada oynarken,
Kırlarda koşarken çocuk,
7 yaşında, bilmem kaç yaşında kalan çocuk,
Farzet ki senin çocuğun.
Bir de bu yönden düşündün mü Kuklacıbaşı.
Yüreğine hiç sancı saplandı mı şehit cenazelerine bakarken,
Biz ne yapıyoruz dedin mi,
Yoksa kan üzerinden yaptığın siyasete
bıyık burup hınzır hınzır sırıttın mı?

Vatani görevini yapmaya giden
o kınalı kuzuları,
Emrah'ları, Mustafa'ları, Erdem'leri,Eraslan'ları,
İlhan'ları ve daha ismini sayamadığım nice vatan evlatlarını,
muradına eremeden
yavuklusunu kanlı duvağı ile bıraktığın
Eyüp'leri vurdururken,
Ya bu ölenler benim çocuğum olsaydı diye
Hiç düşündün mü?
O ellerine silah verip eğittiğin
Midelerine zehir zıkkım olasıca
yiyecek soktuğun,
Kandırılmış vatan evlatlarını,
olmayacak bir davaya inandırıp,
kandırıp,
daha ne kadar kullanacaksın.
Şunu bil ki ey corc
o yarattığın silah tarihte hep böyledir,
Bir gün sana dönecektir.
Onlar savaşarak öldüler,
Yüreğimize gömüldüler,
Vaktimiz yok onların matemlerini tutmaya,
Akın var güneşe akın,
Güneşi zapt edeceğiz,
Güneşin zaptı yakııııınnn.