terminalelde öğrendim ben ayrılığı! 
otobüsler nasıl acımasızdır,
tekerlerin dönüş kuvveti kaç newtondur; 
burda öğrendim.
ve sıcakta fazla duran aşkların
araya gittiğini! 
kalbimin yoluna bir otobüs düşmedi! 
ben 2 numaralı koltuk yalnızlığında
seni bir parça dua gibi
sonsuz ve umutsuz bekledim.
ben sevgilinin yolunu beklemeyi öğrendim; 
şehirler arası otobüs terminalinde! 
seni bir şiir gibi buğulu cama yazdım.
giderken,
başımı cama dayadım; 
başımı omuzundaki 2. dizeye dayadım.
ben terminalde,
bir kadını nin rli kombinasyonu kadar
cama çizip
ağlamayı öğrendim! 
yolların senin yüzünden bu kadar uzun olduğunu öğrendim!
Hanifi KesikKayıt Tarihi : 23.3.2012 16:49:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!