Son kez sarıldım sana, habersizdim bu sondan.
Gözlerin suskundu, gönlümse paramparça.
Bir otobüsün sesi, kesti kalbimden zamanı.
Seninle değil ama vedasızlıkla kaldım baş başa.
Dudaklarında bir veda, gözlerinde yolculuk,
Umutla yolcu bekleyen bir terminal gibiyim.
Veda etmeye yetmedi yüreğim, acı bir köşede.
Sonsuza kadar beklerken sadece ben kaldım geride.
Bir anlık bakış,
Bir ömrü yıkar mı?
Sözler mi eksildi cümleden?
Yoksa perondaki insanlar mı?
Ben seni unutur muyum,
Terminalin soğuğu?
Anılardan bir hatıra
Sanki duyguların boşluğu.
Kayıt Tarihi : 11.4.2025 00:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Terminallerde edilen sessiz vedalara ithafen...
