Sorulara cevap bulmaya çalışıyorum aslında
Onun için ölmek istemedim belki de
Kimim ben?
Kimin için yaşıyorum?
Beni kundaktayken terkeden annem için mi
Yoksa varlığımdan bile haberi olmayan
Babam için mi?
Hangisi daha vefasız geçekte;
Umursamayan mı?
Terkeden mi?
Hiç utanmadım kendimden bugüne kadar
Ben;
Sokak çocuğuyum...
Serseri,
Ama bir o kadar da sadık sokaklara.
Bazen bir hırsız oldum;
Siz uykunuzun en tatlı sahnelerindeyken,
Gelip hayatınızdan birşeyler çalmak istedim.
Siz kendi halinizde yürürken yollarda,
Önünüze çıktım ansızın,
Kabus gibi,
Canınıza kastettim..
Çoğu zamanbir bankamatikte sabahladım,
Karakolda kalmadığımda.
Tiner çektim geceleri,
Belki pişman oldum ama,
Hiç utanmadım kendimden.
Kimsem yok benim
Sokak çocuklarından başka
Cemil'dir benim adım
Veya başka bir isim
Hiç sıkılmadım benliğimden ama
Ben mi böyle olmasını istedim
Bende istemezmidim sanıyorsunuz
Sizin çocuklarınız gibi;
Geceleri başım okşanarak uyumayı,
Sabahları öpülerek uyanmayı,
Okumayı, gülmeyi, sevmeyi,
Terkedilmemeyi istemezmiydim sanıyosunuz.
En güzel hayalleri düşlemekten,
Sevilmekten,
Doya doya sarılmaktan sevgiliye
Bıkarmıyım sanıyorsunuz?
Hayır!
Yanılıyorsunuz!
Hiç bıkmam rüyalardan,
Utanmamda kendimden üstelik,
Çünkü;
Hatırlayın,
Ben sizi reddetmedim,
Siz beni
Terkettiniz! ! ! .......
Kayıt Tarihi : 20.7.2003 18:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!