Boyasını kalbimden alan kalemimin yazıları tükenmez ben böyleyken
Birbirlerine karışmakta direten harflerin pıhtılaşması için nefesim od
Arasına çiçek koyup kurutacağınız canlar adına ıslattım kitaplarımı
O kitabı yalnızlığımın çölünde okurken gözümden almıştı okyanusunu
Haraç alınıp hor görülen ömürlerin bir ay yılı sonra kor olması imkânî
Dönüp bir bıçak gibi kadim reddedişleri oracıkta harcayandır dolunay
Sımsıkı dostlukları çözmek de kördüğüm etmek de körlüğümüzden
Hırçınlık akıntının kârı dinginlik akasyaların maharetiyken yaşarım
Alacalı bakıp sızlanmasız sözlerimi kayalara çarpan biri varsa benim
Sancımı da saraylarda saklarım ki herkes görkemine kanıp sormasın
Martıların saygınlıklarını yitirdiği gün yelkenlilerden esinlenemez oldum
Şiir güncem duraklayıp koca bir suskunluk doldurdu denizlerimin yerini
Şu terk ve tecrit çizgili avuçlarımın terli alnımı silme anıdır biyografim
Irmakların yeryüzünde nice izler bıraktığını suya tutununca öğrendim
Kayıt Tarihi : 28.7.2006 11:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir 2000 yılı ocak ayında, 7 gün boyunca buz gibi bir büroda bitirme tezi yazmak zorunda kalmamın bir hatırasıdır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!