Terk-i Diyar Şiiri - Eshat Eshat

Terk-i diyar ettim gül cemaline
Bile bile düştüm aşk vebaline
Akar huzur çeşmem koy ikbaline
Kırılmasın düşüm bitmesin rüya
Bir başka dönüyor seninle dünya

Zifiri karanlık çökmesin gayrı
Kalamaz bedenim ruhundan ayrı
Varlığın muhabbet yokluğun sayrı
Açsın papatyalar bembeyaz yüzde
Beraber olalım yokuşta düzde

Şafağıma doğdun bir güneş gibi
Özümden parçasın ruha eş gibi
Küllenmiş yarama kor ateş gibi
Düştün de kalbimi aşkla fethettin
Sevginle ruhumu gene mest ettin

Yakarım dünyayı yırtarım dağı
Kapatırım asrı açarım çağı
Belli değil gönlün ölüsü sağı
Parmağım tetikte gözüm siperde
Vururum firakı gördüğüm yerde

Eshat