Gel, gitler amansız sevdaya eşlik eder. Tutsak olan sözler, özgürlüğe kavuşmak ister.
Aşk Ne zaman mı sorar bu soruyu kendine? İçinde tükenmeyen acılar oluşmaya başlayınca tabi ki;
Maziyi sorgulamaya, hatta o ilk günü yargılamaya başlar. Ve o gün için, lanetler okumaya başlanır.
Duygu ve mantık savaş etmeye başlamıştır. Yavaşça mutsuzluğa yelken açar, düşünceler.
Yok bu aşk, bu sevgi böyle yürümez ve böyle olmamalı diye, bitiş noktasına gelinir.
Ayrılığa bir merhaba edasında, giriş yapılır, masaya yatırılır. Her zaman, terkedilecek kişi,
Kendinde suç olduğunu bir türlü kabul etmez. Terk eden mi, yoksa terk edilen mi suçludur?
Tamamını Oku
Duygu yüklü dizeleriniz
beğeniyle okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta