Tercüman-ı Ahvalim Şiiri - Yunus Bursevi

Zannetme ki yanında susuyorsam seni sevmediğimden,
Bakmıyorsam sana ilgisizliğimdendir.

Yanındayken hep diken üstünde bildim kendimi,
Seni öylesine güzel, öylesine yüce bilmiştim ki ondandır bakamadığım,

Cahiller gibi konuşmamın sebebi cehaletim değil,
Seni talihsiz bir sözümle kaçırma korkumdandır.

Sana yakın olamamışsam bu benim eksikliğimdir doğru,
Ve fakat o cahillerin yanında seni kaybetmekten korkmamı da unutma.

Sana doğru atacağım bir adım, beni şu dünyadan alıp götürse de,
Yine de atamıyorum zira korkuyorum yanlış yapıp seni kaybetmekten.

Fakat layık olduğun muhabbet ve sevgiyi refikin olarak ancak sana ben verebilirim,
İster saraylarda, kasırlarda ol; ister her an binlerce….le dol.