Terazi Şiiri - Mehmet Boybeyi

Orda,orta bir yerde,
terazideyim.
Kafamla yüreğim arasında.

Sızlayınca yüreğim,
eğiliyorum acısına.

Gökyüzü paraşüt,
bağlamış iplerini kirpiklerime.
Kafamı gözlerim kaldırıyor.
Doğruluyorum.

Bozuldu bozulacak derken,
hele daha terazide durabiliyorum.
Yüreğimle kafam arasında.
Bir ömürlük git-gel yapıyorum.

Üzerinde gezindiğim topraklar,
beşiğim oldu,terazin.
Teşekkür ederim alçakgönüllülüğüne.

Özür dilerim,
yürek kefesinden.
Ne bileyim deli gönül işte.

Hoşçakalın diyeceğim.
Beni doğduğum gibi,
toprağa verirken,
aman ha aman
terazide tutun.
Rahat olurum.