beden,
kafestir
ruhu içinde saklar
ruh,
nefestir
kapısı açılınca
pır diye uçar...
genelde
kafes sıkıcı derler
oysa
iş sıkmaya gelince
ruh kafesi sıkar
tabii ki
o zaman da
kafesin tepesi atar....
Fikret Turhan-Yalova,
23.10.2015
Kayıt Tarihi : 23.10.2015 14:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!