Tepemizde Bir Dünya Şiiri - Ferhat Koçoğlu

Evrensel bir mezarlıktır dünya
Ellerimde Kıtalar dolusu buhran.
"Kimse anlamaz
İştahsız'dır güneş yüzümde
Kor ateştir o geçmiş yıllar.
"Baktıkça dikişleri sökülür, üzerime dikilen ömrün"

İdama giderim koşar adım

Tepemizde bir Dünya var
İç acılara parelel
Aman vermez bir katil kurşunu
yetersiz kalp atışı.
"Vedalar dan sonra hep
Hızlı soğur beden"
Ve hızlı tükenir insan

Bıçaktan keskin bakışlar vardır , zehirden acı sözler
kazdıkça kazardın, gözlerimin derin kuyusunu
Bir serin gölgede tanırdım ölümü
Munzur da kurşun gibi
Delip geçerdi hicranın

Kaç dirhem ederdi insan postu
Çul tozu gibi savrulan veda şiirleri
Bir sen gökyüzünde sahipsizdin
Bir de ben
Tepemizde bir dünya
İnan ki içler acısıydı

İçimde Kimliğimi gizleyen bir sızı var
Defalarca kurulup yıkılan hayaller
Yüzünde bir çehre, içimde bir niyaz
İnsan dön der mi, yara açıp giden birine
Diyor işte

Sanma ki
"Ateşten gömlek" bir vefa dır
Yaşatılan her acı, mahşere mi kalır
Tepemizde bir dünya ,altımızda cehennem
Dilden çıkan her söz, kurşundan hızlıdır

Yüreğime emanet ol sevgili.!

Derin bir sevdanın şarkısını
Mırıldanmak
Bir elinde iki günah tutmak gibiydi
Her günahın bedeli, kalbe kesilmiş bir ceza
Bu sevda kavminin, helakı da sen oldun
Ateşe aşık su gibi ,
Buharlaşıp gökyüzünde kayboldun

Yüreğinde Tahtımı sallardı bu ucube rüzgar
Sen seslenmesen de duyardım sesini
Biraz sen yansırdı, biraz ölüm gözlerime"
Bazı hayaller, çivi gibi çakılı kalırdı aklımda
Ölçüsüz'dü bana kazılan mezar
Bu beden sığdı sığmasınada, sığmayan yürekti

Gidelim mi buralardan,
umarsızca, aklımızın estiği yerlere,
Fırtınaları susturup
Deniz suyu yutup tuzlu dudaklarında.

Bir zamanlar
Açmaya korkan mürverdik
Belki aşka hitap etmedik
Ama ince kırılgan dı düşlerimiz
Tepemize bir dünya diktiler
Biz yüreğimizi oraya hapsettik
Orda çocuktuk, orda büyüdük, orda yorulduk
Yani sevgili, o tepemizde ki dünya
Kurduğumuz hayallerdi.