Teori Şiiri - Miri Arpacı

Çok insan bırakıyorum geride,
Yetiyor her düştüğümde
Ufak bir gülüş...
Altı gün kurban ediyorum
Her geceye —
Güneş yerine yetiyor
Öznesiz bir düş.

Zaman benden hızlı
Bendekinden yavaş koşuyor.
Simetrikleşti gelecek ve geçmiş,
Ortasında şimdi.
O beni sevdikçe
"Ben" dediğim şey
Onunla tükenmiş.

Karanlık, siyah değil artık.
Aşk — sen değilsin.
Çok küçük bir nokta kaldı içimde,
Toplasan değmez,
Çıkarsan fark etmez.

Ona çalışıyorum şimdi:
Bir patlama,
Bir kargaşa...
Belki içi boş,
Belki içi ölüm,
Belki içi bir liman
Denizi gümüşten —
Ve ortasında,
Belki yeniden sen.