Günlerden senmiş öldüğüm vakit
Sela' mı okumayı unutmuş imam efendi
Bana tek ve büyük şahit sensin
Kaderimi yazgımı yazmamış , unutmuş sanki
Biraz sen sürmüş yüzüme
Sonra sürmüş beni yeryüzüne
Günlerden senmiş öldüğüm vakit
Canımı almayı unutmuşum Azrail
Ruhum sıkışıp kalmış etlerimde
Öldüğümü duymamış ahali
Yaşadığıma ben de bulamam şahit
Günlerden senmiş öldüğüm vakit
Bir kadeh eksilmiş, sormamış saki
Bir adam almışlar yerime yüzüne gülmüşler, ben sanki
Dost masalarından , ev yemeklerinden tenzihim şimdi
Ben hiç ben kalamadım ama
Ölüm yine her zamanki
Kayıt Tarihi : 5.5.2025 16:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!