Kadın Şiiri - Can Ahmet Ayaz

Bu sefer kasvetli yollar yok .
Zira sana yaptığım yolların bir izahı da yok .
Daha geçecek sana dahil olan zaman ,
Tutacağım uzun tırnaklı ellerinden .
Beyaz teninden akacak o kan şarap ,
Yine sana sıkışacağım .
Kramplarla koşturacağım koynuna .
Saçlarının dalgasında boğacağım sevdamı...
Bak gözlerime !
Sarıl çocuğa verilen şefkatle .
Şeffaflaşsın etraf oluruna bırak ,
Beni bırakma !
Gördüğüm bedenlerin betimlemesi sen...
Lakin insan sana nasıl benzer ?
Ay soğukluğunda gölgen
Birleşimden yenik çıkıyor her zerrem .
Dahası olacak gibi değil .
Dahasına gereklilik varlığı ceset .
Kavrulan zihnimin arzularına dahil ,
Fikir yürütmek üzere olan sarhoş .
Boş işte .
Kadın !
Dilin kıvraklığı bomboş .
Söyledikleri her kelimenin sonucu hoşluk .
Ne olur sende sallama !
Midem kalkıyor .
İç yerimin temelinde boşluk ,
Artçılar oluyor ,
Çanlar çalıyor .
Korkuyorum !
Yorganı üstümden atıp kalkıyorum .
Etrafıma bakıyorum .
Seni göremiyorum .
Üzülmüyorum .
Sana daha da özleşiyorum .
Özlemiyorum özlemiyorum .