Tenimden dökülsün
Çok uzak yollardan yeni geldim
Kaybettim kendimi bulamadım bir zaman
Sordum ruhumu bedenime, firar etmiş haberi yok
Kayıp sokaklarda gizlenmiş kaçan bir suçlu gibi…
Sevemiyor hain bir hançer yarası var içinde
Hep susuyor duygusuz bir ruh gibi
Sessiz bir çığlık duyuluyor beden dilinden
Kulakları yırtıyor derinden gelen sesi…
Yaşamam ben ölüm soluğum olur
En son canıma çektiğim bir kadeh zehir olur
Durdurmaz kimse hayatın yayılan frekansını
Ama ben yinede çakışamam tutmaz yaşamın can kolu…
Bırakın artık sussun tüm gürültü sükûnet şarsın,
Yüzümde solmuş hayallerim dökülsün yerlere
Boğulan havada can kalmasın gömülsün bu gece
Yıkılsın kadehler tokuşsun teninden dökülsün…
Oktay ÇEKAL
12.06.2012-23.52
Kayıt Tarihi : 19.6.2012 16:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!