Tenhasına Çekilmiş Kalabalıklar

Gece siyah saçlarını salmış şehrin üstüne
Beyaz yüzüyle duruyor lambalar
Siyah bulutlar çökmüş yağmurun üstüne
Caddeler boş tenhasına çekilmiş kalabalıklar
Kaldırımlarda tak tak kundura sesleri
Yanlız adama bilenen sokağa göz kırpıyor gece
Adamsa aldırmıyor sinsiliklere koyuyor başını düşüncelere
Kaldırımlara döküyor ayak izlerini, kendince
Şehir dökmüş caddelere bütün yorgunluğunu
Hangi acılar hangi yüreklerde gizlidir bilinmez
Belki binalar yaşar gizemli gecenin korkusuzluğunu
İşlenen cinayetlerin kanı bu şehirde çarçabuk silinmez