Ben biri miyim
Yolda yanından geçtiklerimden
Farksız mı ismim cismim
Nereli olduğumu bilir miydim
Anam söylemese
Güneşin göz çaldığı
Toz toprak kokusunun
Ciğerleri dağladığı
Çocukluğumu anımsattı
Dün gördüğüm manzara
Nahitada yağmur var
Islatır her birini kentin gözyaşları
Yansımalardan yeni bir şehir oluşur
Yeni umutlarla besler caddeleri
Çok acı çekmiş olsa gerek
Ağlaması bundandır
İlk gördüğümde seni
Daha çocuktum
Saf duygularım vardı
Kirlettik
Bir tek temiz kalan
Aklımda hayalin
Güneşin çocukları cama
Tıklatırken
Yeni soluklar başlar
Her yerde
Perde sesleri gelir evlerin
Kornişlerinden
Rüyalarımdasın bu aralar
Hayırdır
Olmaz bizden demiştin
Evet olmazdı harbiden
Peki niye olurmuş gibiydin
Dağlar hep çıplak, tepesiz
Derdim çoktur kalırım çaresiz
Sevmişim birini evvelden sebepsiz
Ey dağlar söyleyin yarime
Dağlar hep bana karşı durur
Uyanmak nasıl bir şeydir
Dirilir mi insan mezarından
Yoksa çürümeye devam mı eder
Karamsardır herkesin içi biraz
Kötüyü çağırır ağzımızdaki ıslıklar
Eve dönmektir bazen bütün olay
Yıllar geçti
Bizim üzerimizden
Hep merak ederim
Olsaydık
Ve hep merak ederdim
Rüyalarıma giren
Vakti gelmiş çabanın
Etraf yangın yeri
Uçuşur küller gibi düşünceler
Beynin kuşatılmış odalarında
Harp vakti gelen ordu gibi
Yığılır kelimeler zihne
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!