Temyiz Şiiri - Mehtap Calgıc

ölü iseniz anlayacağım
neden böyle koktuğunuzu
kurtlar da yok üstünüzde
ama neden bu krizalit uykusu

misal ben yaşıyorken bir zamanlar
size üniteli
sizin neden kum, kireç ve su yutup
duvar olduğunuzu

gerçekten bir duvar iseniz anlayacağım
var olma nedeninizin
ağlayıp günah çıkartmalardan
küflü evlere
duvar olmalardan öte
enkaz oluşunu hissettiklerime

sol göğsü kara yazılı bir adamsınız
o kalın enseniz de aynı karaya emanet
maviye boyatıp boncuklar taktığınızda
uzadı mı sahi o sakalınız
sakallarınız bayım sakallarınız
kestirdiğim saçlarımdandı
belki ondan hep böyle kel kaldınız

hay yılanınızla bin yaşayınız

tırnaklarımı sizden ödünç almıştım
kuzu olduğum zamanlardı
korkabilirsiniz melediğim yerden
ne bilsin körpecik bir kuzu kurdu
tabir-i caizse
koca bir sürünün Hannibal’ı oldu

burada tekrar iyidir diyelim

aşk işçisisiniz ya siz
yani kim daha iyi verirse…
sürerse teninin merhemi
şiirinin meryemi’ni teninize

sahi bir kuzgun gözü
yaptıracaktınız göğsünüze
iyi görmediğinden kadınlarınızın gözleri

yaşıyor iseniz anlayacağım
ne zaman gömeceğinizi
içinizdeki o mavi gözlü karganın leşini

biliyorum
ama işime gelmiyor
tuzsuz domates suyu
kandır çoğ zaman
yaşam olabilmek için
sizin gibi buzdolaplarında saklanmış
beyazıma kargalar övgü düzdüğünden beri
kefenim de kara ısmarlanmış

kırmayayım sizi
hadi diyelim

şu koltukta şu an kalbiniz gibi
sallanan bu ayak benim
ne zaman gerçekten istersem
azrailinizi günaha sokmaz
ölüme de öyle giderim

gökten üç elma düşerken
yani siz haram helal nedir bilmezken
sırtımdı benim elma tarlası

bana inanmıyorsanız da
inanıyormuş gibi yapın
siz canlının tabiatını anlamaya çalışan
ekosistem şairlerinin bildiği gibi
hep kımıl kanatlı kalacaksınız
amma
biraz biraz ben gibi

larva

çatla