Kopkoyu bir sis içinde bir akşam
Hatırına düşeceğim belki
Bir an ıslayacak yağmur yüzünü
Birden o tatlı demleri hatırlayacaksın
Sonra sıcak yatağında uzun uzun
Ağlayacaksın Ağlayacak!
Sana seni, beni, aşkımı anlatamadım, sustum.
Seni, beni ve aşkımı sana bıraktım, yüreğin anlatsın.
Varlığın yokluğun anlamını,
Sevilen olmadan geçen cehennem vakitli zamanı
İçten içe sen diye yalvarmaları
Sevgiliye hasretin, özlemin acısını
Dün zamanı çiviledim gökyüzüne
Yüzümü geçmişe dönerek
Hayallerimde aradım seni
Bize ait ama yaşayamadıklarımızı
Bir bir yargıladım
Terazinin bir ucunda sen
İnsandı onlar da bizim gibi. Korkuları, aşkları, tutkuları, umutları vardı ve çok gençtiler. İnsandı onlar da bizim gibi. Ama daha çok duyarlılıkları, sorumlulukları vardı belli ki, çünkü hepimizin önünde koşuyorlardı... Daha az biliyorlardı, daha az söylüyorlardı, daha çok ve daha çok ve daha çok yapıyorlardı...
Ve ilk ışıklarıydı günün,
darağacında yansıyan.
Ve ilk kez gördü darağacı
darağacı olalı
Hatırlar mısın,
seni arardık nasıl,
ey özgürlük,
geçerken saldırıya?
Seni arar mıydık ki?
Yok yok!
Bir vaha masalıydın sen
Çöllerimi yeşile boyayan
Ve beni sana öldüren
Yine sende cana getiren
Öykümüzün adı hasretti
Beni sana, seni bana yetiren
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!