Gözlerim tutmaz
bir yazın ağırlığı altında
ezilir bedenim,
dilimde ağır bir sessizlik,
imkânsızlığın hırıltısı.
Kaçmak isterim,
ama sokaklar zincir gibi bırakmaz,
cadde taşları kavurucu,
gökyüzü demirden bir çatı gibi çöker.
Bir çiçeğe dokunur gibi
yaklaşıyorum yüzüne;
gözlerin, utangaç bir yağmur,
ıslatıyor gülüşümün yanık perdesini.
Avuçlarımda düşler:
temmuz akşamlarının kıskançlığıyla dolu,
ay, bir ucunda saklı,
diğer ucunda imkânsızlık.
Ve sen
yüreğinin kıvrımlarında sakladığın
o en güzel şiir.
Kuşların bile ürkekçe sustuğu,
gölgelerin bile taşımaya korktuğu.
Kayıt Tarihi : 30.9.2025 13:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!