Tekrar2 Şiiri - Gökhan Oflazoğlu

Uzaktan beklentisizliğin şafağı söktü, ölümü öldüren ışık sızar artık, dokularına yeni bir nefes aldıran alanlarda,
bir imkanı kanıksayıp açılmak, sonu belirsiz dalgalar
arasında.

Öpüşlerle yükselen parıltılara kurban edilmiş, gerçek
eylemin damarlarında sessiz katılımını över aştığın
boyutlar.

Kendine ödül, başkalarına ipucu, bütün zincirleri kıran
armağan doruklarından ses verir yıkılışlar.

Zamanlar üstü egemen, duyarlık şahikası varoluşlar.

Eksiksiz bir yaşamanın ışıması, aykırı sözün ulaşmayan
uzaklığında parıldar. Yok pencerelerden geçer, nerde
olduğu bilinmeyen havayı koklar. Duymuş, anlamış,
kendinde öteye taşmış, dağılan bir berraklıkta, can
bulur tekrar.