Tekrar Öldüm Şiiri - Yaşamak Budalasi 2

Bugün tekrar öldüm yine takvimleri karıştırırken
Öldürdün beni
Tek hissettiğim şey nefret
Hayır sevmeyeceğim
Sevdirmeye çalışmayın
En çok atarsınız zaten
Ama durun
Kararları yalnız veremem
Sormam lazım
Ya da boş ver harca bir yılımı daha
Tüketin ömrümü
Durun sizi suçlamıyorum
Benim, aptal olan
Dedim ya tek başıma karar veremiyorum
Veremedim
Lanet bir organa niye bu kadar eğitim
Gerçi onu bile öğretmiyorsunuz
Ya da öğretemiyorsunuz
Yediniz beni ve 19. Yaşımı
Kahretsin
Allah sizi kahretsin
Yanlış şeyi seçmişim diye reva mı bana bu kadar azap
Biliyorum vuracaksınız adını yazmak istemediğim yerime
Neyse ki alışkınım
Ama şunu bilin seçenekleri herkes doğru seçmez
Yanlış işlemden doğru sonuçta çıkabilir
Siz buna inanmazsınız
Ama derim ki yanlış en doğru dosttur
En çok yapmak istediğim fakat yapamadığım yanlış
Hayır, bu satırı kimse anlayamaz
Ben dâhil
En garibi ne biliyor musunuz?
Ya da en üzünç olanı
Bazı insanlar var ki
Daha önce binlerce kez tekrarlanmış cümleleri tekrar tekrar kurup gidiyorlar bu dünyadan
Hayır, tek meziyeti çocuk yapmış olanlardan olmak istemiyorum
Kendi halinde yok olup gitmiş biri olmak istemiyorum
Gerçekten istemiyorum!