Ebedi bir uykunun kollarında tazeliğe ulaşmadan az önce,
Seni gördüm,
Saate baktım, sanırsın ömrümün sekizinde,
Gözlerimin nemli parmaklıklarına tutunmuş çocuğa,
Altın arattım; bakışlarından akan ışıklı bir nehirde, senin izinde.
Pek aydınlıktı.
O vakit saatlerin donduğu belirsizlik kışlarından;
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta