Zamanın ezilmez hicranında bir gözyaşı olup
sen düştün kalbime
Ve şimdi ben,
duygulardaki bu gizemi yaşamak için;
Yaşadığın ve yaşattığın duyguların kırbacı ile
Zamanın mekansızlığı için;
Kalbin tutsaklığını özlüyorum
Uçurumların özgürlüğünden korktuğum için;
Ellerime zincir, ayaklarıma pranga vurduğun için;
Kalbimin çiçek açması için;
Mevkinin mekanında yaşamaktansa,
Duyguların mezarına gömülmek için;
-Sus! Dilinle değil gözlerinle konuş bir kere.-
Sığmayanı sığdıran kalplerden birini sana açıyorum,
Kabul etmen için.
Kayıt Tarihi : 1.6.2011 02:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!