Oldum dərd-möhnətin əlində əsir,
Həsrətin qılınc tək qəlbimi kəsir.
Kiminsə yoxluğu etməzdi təsir,
Tək sənin yoxluğun yandırır məni.
Çay kimi məcramı heç aşmazdım ki,
Bəxtimlə bir dəfə dalaşmazdım ki.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta