4 Ekim 2007 - İzmir/Konak
Sen gittikten sonra,
Bende küstüm hayata.
Bu yılbaşında da,
Tek dileğim sensin Açelya.
Etrafım dolu insan olsa da,
Yapayalnızım aslında.
Sor bir gece halimi,
Bir tek sen anlarsın beni.
O gün ne güzel baktın bana,
Sevdiğini sandım, kendimi inandırdım.
Sorun sende değil Açelya,
Bu benim yalanım.
Üstümde kalın bir palto,
Atkım boynumda oturuyorum durakta.
Bu soğukta hiç bir şey değil,
Sadece sen lazımsın bana.
Sigaranın dumanına bile kızmaya başladım,
Artık sön diye söyleniyorum.
Ne yaptıysam kızamadım sana,
Zaafımsın Açelya.
Seni sevmeyi bırakamıyorum...
Kayıt Tarihi : 4.6.2025 01:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!