Adam baktı,
Kadının gözlerine;
Penbeydi yanakları,
Alev, alev di dudakları.
Kor gibi kırmızıydı.
İrkildi, kadın;
Baktı gözlerine erkeğinin;
Anlamıştı.
Yapma, dedi.
Çocuk var, çocuk...
Adamda arzular doruk;
Kadında yangınlar baca...
Biçare arzular havada.
Arada;
Çocuk vardı, çocuk...
Adam, çocuğa baktı.
Sonra kadına;
Ağır bastı edep ve namus.
Adam mahçup;
Basmış kadını ateş;
Bir türlü uyumuyorki çocuk.
Neylesin Mahmut...
Kayıt Tarihi : 25.4.2009 21:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tam Puan + Ant.
Sevgilerimle....
Nafi Çelik
Mersin
bu şiirle karşılaştım ...
yani bir çok insan bu şiire yorum yapmadan geçecek belki......fakat bizim büyüklerimizin ...hatta bugün bile yaşanan bir gerçeğidir bu........kaleme alışınız bir cesaret
bir odada tüketilen ağır aksak bir yaşam
saygılar...
müzeyyen başkır
TÜM YORUMLAR (3)