Tek leyla, iki aşık, sen kalbim ve garip ...

tek leyla, iki aşık, sen, kalbim ve garip ben
iki aşık, alışık, masamızda efkar sen
kalbim çok seviyorken, ben çok daha aşığım
gözlerimiz katıldı, gözyaşımız yine sen

bir sofra kurduk, hüzün, mum ışığında resmin
telefonum da yüzün, rehberinde ki ismin
kalbim ara diyor, saf, aklım olmaz diyor,dur
bir savaş meydanı ki, bitmeye yakın işim

gölgem garip, dumanlık, duvarda ki yalnızlık
mum yanıyor, küçüldü, sonum yine karanlık
esneme, ey uykusuz, ruhu ölmüş coşkusuz
yerde insan kalmamış, çekip, gitti insanlık

yatağımda ki yorgan, kefenle bu bedeni
kabirden, bozma yatak, koynuna al geleni
tabut olmasın asla, ayağımın üstünde
gelirim, dünden razı, ölüm çevirme beni

her an ölmek bu işte, istemem, dirilişte
ALLAHım senden ricam, son bulsun bu gidişte
sana mahçubum aciz, zavallıyım, azimsiz
ya kaldır bu kasveti, kalmasın ondan bir iz

sabrımın sınırı var, kemiklerimin haddi
yüklendiğim bu sevda, nice erler devirdi
ben senin kulunum RAB, cehennem ezik kalır
kara gözlü yar zalim, benliğimi bitirdi.