Tek kelime eden Şiiri - Bestami Tatar

saat on üçü elli sekiz.
tarih bir haziran ve günlerden salı
yine aynı masadayım.
ben bilgisayarm ve de çalan müzik
bu kez çay yok
agzıma bana iyi gelecek hiçbir şeyi almıyorum.
senin adını ise saymıyorum bile.

yine fotografını degiştirmişssin
bende olmayan bir fotografını daha ekledim arşivime
biliyormusun bilgisayarımın içinde
kaç tane fotografın oldugunu
kacının asıl kacının kopya çalısması oldugunu
bilmiyorsun degil mi
ben seninle oynamayı seviyordum
seni bulmadıgım zamanlarda fotograflarını kesip biçtim degişiklikler yaptım
yüzünü kesip yüzüme yapistirdim
ben güzellestim..
kendi yüzümü senin fotografına koydugumda ise sen çirkinleştin :)
beni neden sevmedigini anlıyor gibiyim.
ne dersin yoksa yanılıyormuyum.

saat ondörtü altı
telefonum şarjda
belki ararsın da knousuruz diye dolduruyorum
yoksa kimsenin aramsını sormasını istedigim yok
sen olmasan kapatırım hayatla olan penceremi
sen olmasan sahi kime yazarım ben.
düşünüyorum da
sen bana dertten baska ne verdin..
evet ben seni üzdüm çok üzdüm
ama hepsini telafi etmek için kalkıp yanına geldim.
acını anladım sırtını sıvazladım gözünün yasını elimle sildim
yetmedi bana işkence etmene izin verdim
biz hala ödeşmedik mi..

ne diye yaziyorum ki
sanki açıp birini de okudugun var
hep kendime gelin güvey.
olmayacak böyle sonum.
ben aşkı burda bitiriyorum.
bu saatten sonra bu sayfada tek kelime sana yazı yazılmayacaktır
tek kelime eden...