Bir bisiklet tekeri gibiydim, hayat üstüme sürdükçe sürüyordu dünyanın kirini pasını
Ayaklar baş olmuştu,susmak ürkütüyordu
Kusuyordu o gece nevrim, bulanıyordu gözlerim
Anlamsız iki nakarattan ibaretti işte hayat
Düzenlerin çıkmazına yalın ayak yürüyordu,tüttükçe tütüyordu , ağlıyordu parmaklarım ağzımda.
Tek hecesiz geceye elvedanla içim içime sığmıyordu dert yazan kalemi kırdım o gece masamda
Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.
Devamını Oku
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta