Tek gülümüz Şiiri - Ali Acıbadem

Semaya takıldı gözlerim umudu tez canla
Eminim özledin dervişim semaya bakmanla
Nice aşıkları koşturdu sultanım solmayan
O olmasaydı alemi yaratmazdı Allahım

Lütuflar coştu semadan nur Abdullah soyuna
Maneviyat aşklandı Abdulmuttalip gül dua
Sanırdım çiçeklerin masiva olduğunda
Alemlerin sultanını arar gül yok bahçede

Ay geceye eşlik aşkı muhabbet coştugunda
Yıldırım kırbaç sesi ebu cehil öfkesine
Deli selin öfkesinden yanardağ dışarıda
Itri fuzuli yunus demet aşk kokarcasına

Nasip kara mabede uzansam tek nefesle
Ahmetlere takıldım oturdum yeşil türbeye
Lebbeyk Allahümme aşkla kanatlandım kabe ye
Ellerim sabit gökyüzüne cehennem kaçarca

Mutlakayla zikre dal makamı ibrahim aşkıyla
Laleler arasında ravza gözlenen bir gülde
Ezan eşlik yüz bin tabur taneler saf tavafta
Rıza dan tekdir arzumuz top yekün af ümmete

İsteyenin aşkı gerçek olmazdı nasip farzda
Yaratana yönelmeden nede yol ne gönüle
Alem unutur gönül seven maşuku ararken
Rahmet istiyorsak unutmamalı ahmedi can

Allahım dua etmek utanç dan oturamadım
Terliyorum günah temiz kalple zikredebilsem
Makam sahibi alemden sevmedikçe gülümsemem
Ahmet hak kitaplar muhabbet meşale oldular

Zaman devri yaşarsa inkar etmez peygamberi
Dünya hak çözmek isteyen mürşidi mumlamalı
Issız çöle seyahat ahir pirin sır ahmetli
Mutlaka aşık olan son nefes Allah peygamber.