Tek bilinmeyenli bir aşk....

Biz seninle bir denklem gibiyiz, çözülemeyen bir geometri sorusu sanki,
Farklı açılardan başlıyoruz ve kesişme noktasında buluşuyoruz,
Ben sana doksan derece düşüyorum, sen kırkbeş dereceyle sabitleniyorsun bana,
Bazen aynı kümenin elemanı oluyoruz, bazen farklı kümelerdeyken kesişiyoruz,
Her sayıya bölündüğümde sen çıkıyorum, sen toplamlarımın sonucu oluyorsun,
Kesirli sayıda pay veriyorlar beni sana, iki bilinmeyenli bir denklem oluyoruz,
Beni birle çarpıyorlar, seni bana bölüyorlar,
Her sonuçta bütün oluyoruz, ne seni benden ayrırabiliyorlar nede beni senden...
Ve,
İki bilinmeyenli bir denklem koyuyorlar adımızı,
Aslında biz tek bilinmeyenli bir aşk’ı yaşıyoruz...