Tek Alışkanlığım Şiiri - Menderes Aliusta

Aynı anda yaşıyorum sevgi ve nefreti
Seni düşünmek benim tek alışkanlığım
En acısıyla yaşıyorum ben hasreti
Hatıralarla avunmak tek alışkanlığım

Hatırlamaya çalışırım her bir sözünü
Saçını, kaşını, yüzünü yeşil gözünü
Hiçbir şeyde bulamam bunun hazını
Tekrar tekrar yaşamak tek alışkanlığım

Alışamadım yalnızlığa seni arar oldum
Elime ne geçse hepsini kırar oldum
Kendime de başkasına da zarar oldum
Her şeye küfretmek tek alışkanlığım

Düşmez oldu dilimde sevdiğin şarkı
İçimi kaplıyor bir hüzün, bir korku
Yaşım genç ama sanki geçti kırkı
Elimdeki sigara tek alışkanlığım

Muamma her şey hayatım bir bilmece
Uykusuzum her gün, uykusuz her gece
Bilmediğim yerde Saat kaçı kaç geçe
Sokak sokak dolaşmak tek alışkanlığım

Bu sevda bilmem bana nasıl tesir etti
Elimi ayağımı bağladı beni esir etti
Bir saatimi bir gün bir günümü asır etti
Seni sevmek benim tek alışkanlığım

Ne dünden hayır var ne de ertesi günden
Unutamadım vazgeçemedim ki senden
Hayat işkence hayat bana bir zindan
Oturup her gün ağlamak tek alışkanlığım

En kötü düşmanım geçen zaman
Her saat her dakika hemen hemen
Şahidim olsun benim Yüce Rahman
İsmini söylemek tek alışkanlığım

Böyle yazmış bizim yazımızı kader
Hep seni seveceğim ölene kadar
Meçhul olsam da benimle tek şey gider
Koynumdaki resmin tek alışkanlığım

4 şubat 2003