Tevhit denen o kelime de sırtını Allah'a dayayıp
Dünya ya meydan okuma dır ,Tağutu hiçe sayıp
Ki arkadaş dost akraba birlikte beni cephe alıp
Hiç umurumda olmaz hepisi olmuşsa da kayıp
Kelimeyi Sâhâdet getireni Cennet ile kutsayıp
Sılayi rahim adını koyup diyorlarmış bana ayıp
Dahi olsa da ana baba eş evlad da bir bir sayıp
Ki ebrehenin filleri,Ebbabilleri hesaba koymayıp
En büyük hediye dir çarmıh yağlı ilmege dolayıp
Ki o sehpaya kendim çıkarım gerekmez zorlayıp
Kötülüğe de engel olmayıp yahu idare et derler
Bu ki benzeri eşğe altın semer vurmaya benzer
Akıl verdik aklet der de Allah yazmaz kötü kader
Baş değer sapmaya tutulunca da gözelere lazer
Hak Batıl ayrılmış hesap günü beklesen mahşer
Fazıl Çakaler
Kayıt Tarihi : 29.11.2025 08:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!