Çok değil iki dakika durdur dünyayı,
Bebektin, büyüdün, bitirdin mi adımlamayı,
Kaç metrelik sahiplendin hayaller uğruna ağlamayı,
Umut dağıtmak isterdim, kendime de unutmuşum ayırmayı.
Pek değil, azıcık bir külfetim bitirecek bu rüyayı,
Ediyorum size, avuçlarıma doldurduğum sizlik duayı,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta