Her şeyin üzerime üzerime geldiği zamanlarda,
Ve mutsuzluk bir etiket misali ruhuma yapıştığında,
Derin bir okyanus karanlığına dalarken,
Sen benim aydınlığım ve nefesim oluverirsin birden.
Birçok şeye sahipken yetmiyorsa aldığın nefes,
Ve sisler ardındaysa hayallerin,
Bil ki benliğinden henüz vazgeçmemişsin.
Tat vermiyorsa yediklerin, içtiklerin,
Ve yorgun yatıp, yorgun uyanıyorsan sevgisiz sabahlara,
Engelliyorsa prangalar seni o yolda,
Bil ki yakmamıştır aşk ateşi seni.
Zor geliyorsa şayet ona yürümek,
Ve erteliyorsan onun varlığında var olmayı,
Uyanamıyorsan kavuşma özlemiyle geceleri,
Ey gönlüm bil ki, yakmamıştır o aşk ateşi seni.
Kayıt Tarihi : 13.11.2025 15:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!