Başamı dönsem acaba silip bütün geçmişimi. Olabildiğine arsız ve çocukça seninle sil baştan yazsam tarihimi. Ve biliyorum bambaşka olurdu her şey... Hiç kimse girmeden araya sıkı sıkı sen tutmuş olsaydın ellerimi.
Ey yüreğimde umudun, inancın adı.
Sen yeniden kokularını duyduğum baharlar, mesafelerini içime döktüğüm sevda yollarım, gözlerimde saklı çocuk yanım; sen sıkı sıkı tutabilmiş olsaydın ellerimi…
Nihayetsiz gerçeğim benim. Ürkmeden aldığım nefesim. Rüzgârlara dağıttığım sevda şarkılarım…
Bu gün ömrüme doğan otuz yaş güneşimsin benim. Çocukluktan sıyrılmış bir çocuğum ben. İçimin olgun kadını dimdik yaşamda. Ve biliyorum hiç gerçekleşmez sandığım mucizem; sen yaşamı yeniden tüm gücümle tutuşumsun benim.
İçimde şakıyan tınılar, cevaplarını sevmediğim sorularım, beklide bile bile, ladesim. Sen en cesur yanımsın benim.
Yıllarca oka dar alışmış ki gözlerim sessiz sedasız çirkini izlemeye… Sen insanlığına, sevdasına hayretim. Tanrımdan lutfumsun benim.
Rabia BalabanKayıt Tarihi : 9.2.2010 14:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazı şeyler ancak bu kadar güzel anlatılır tebessümle gelen tebessüm ötesi bir şey.
TÜM YORUMLAR (9)