................Tebeşir Şiiri - Güz Send ...

oldu bitti sevemedim kimyayı
muhalif oldum her daim müfredata
ha bir de şu iks denen şeyden nefret ettim

yaşım onaltı bilemedin onyedi
hayallerim vardı kocaman
hani beni ne kadar seviyorsun dendiğinde
ellerini bir arşın yapan çocuk gibi
ve umutlarım hayallerimden daha da iriydi

hoca birşeyler anlatıyordu kara tahtanın önünde
iks diyordu y diyordu felan
değişik renkli tebeşirler vardı ellerinde

ben ise pencereden dışarı demir atmıştım
sahil kasabasında bir kulübe yapmıştım kendime
bir de ufak bir teknem vardı
çaprazımda oturan benden habersiz o kızla çıkmıştım balığa
ne de güzeldi anasını satayım
bak yazarken bile tuhaf oldum yine
gıcır gıcır benden başka kimsenin dokunamadığı hülyalarda gezerken
kafama tebeşir yedim ansızın
her zamanki gibi içine etmişti birileri hayallerimin erkenden

yediğim tebeşir değil de sınıfın attığı kahkaha bozmuştu büyüyü
rencide olmuş bir onurla birşeyler kalıverdi o an derinde
yapılırmıydı ulan bu adama en güzel idadi günlerinde

okuyorsundur hoca umarım bu yazdıklarımı
asla unutamam o an yaptıklarını
her zaman olmasa da bilesin çınlatıyorum arada bir kulaklarını