oldu bitti sevemedim kimyayı
muhalif oldum her daim müfredata
ha bir de şu iks denen şeyden nefret ettim
yaşım onaltı bilemedin onyedi
hayallerim vardı kocaman
hani beni ne kadar seviyorsun dendiğinde
ellerini bir arşın yapan çocuk gibi
ve umutlarım hayallerimden daha da iriydi
hoca birşeyler anlatıyordu kara tahtanın önünde
iks diyordu y diyordu felan
değişik renkli tebeşirler vardı ellerinde
ben ise pencereden dışarı demir atmıştım
sahil kasabasında bir kulübe yapmıştım kendime
bir de ufak bir teknem vardı
çaprazımda oturan benden habersiz o kızla çıkmıştım balığa
ne de güzeldi anasını satayım
bak yazarken bile tuhaf oldum yine
gıcır gıcır benden başka kimsenin dokunamadığı hülyalarda gezerken
kafama tebeşir yedim ansızın
her zamanki gibi içine etmişti birileri hayallerimin erkenden
yediğim tebeşir değil de sınıfın attığı kahkaha bozmuştu büyüyü
rencide olmuş bir onurla birşeyler kalıverdi o an derinde
yapılırmıydı ulan bu adama en güzel idadi günlerinde
okuyorsundur hoca umarım bu yazdıklarımı
asla unutamam o an yaptıklarını
her zaman olmasa da bilesin çınlatıyorum arada bir kulaklarını
Kayıt Tarihi : 30.7.2012 23:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Kaleminize sağlık sayın Ercan Yazıcı...
Ama şiiriniz çok güzeldi gerçekten, insanı o anlara götürüyor, benimde hala hayalimdir kumsalda bir kulübe.. Umarım hayalleriniz gerçekleşir...
ama her defasında yıkar birileri düşten kaleleri...bir renkli tebeşir, bir gülüş, bir kelime belki...
bu ışıkları kim kapatır.
çok güzeldi...
Saygımla...
TÜM YORUMLAR (5)