Taze Yüreğimsin Şiiri - Mehmet Kara

(Oğullarıma)

Sen, terimsin,
tenim, emeğimsin;
Dokuduğum nakışım;
El sürmeye kıyamadığım
bebeğimsin;
Gözümün asırları yırtacak ışığı,
geleceğimsin...
Ben mezarıma yatsam,
-beni yok sansan da-
Mezar taşıma bakan,
benim ışıyan gözlerimsin...

Bana bakma,
ben öldükten sonra evlat!
Sözlerime,
Babaların bıraktığı,
ışıyan, milyonların
güzel gözlerine bak!

Aç bakan gözleri
görmeden edemezsin;
Yiyip, içip,
-çevirip yüzünü- gidemezsin!
Aç tan yana kalkmalı parmağın hep,
Ya da,
benzer bir şarkı söylemelisin.
Başka türlü düşünemezsin...
Çünkü sen benim,
-geleceğe gönderdiğim-
“Taze Yüreğim”sin.

Gaziantep-Babalar Günü-20003
YİTERKEN

Yok olurken en güzeldir
her zaman manzara.
Yeşillik, sisler içinde solarken
dokunur insana.
Silmek isteriz buğuyu hemen,
Çiçekler
cam arkasında kaybolurken;
Uyanırken dönmek ister
gönül, tatlı rüyaya...

Kim “evet” der
sevgiliye arkasından bakmaya?
Sevginin ne denli gerekli olduğu,
yiterkendir...
İnsan bir kez ölüm döşeğine yatmaya,
Yaşamanın güzelliğini anlamak,
-ancak ve ancak-
beyindeki son düşünce
biterkendir.
1
SEVGİLERİN CENAZE TÖRENİ

Bir ömür özenle beslediğimiz
o körpecik sevgilerimiz,
Son Bordro Harbi’nde
-Artan ekmek fiyatlarından-
-pazaryerlerinde-
öldüler...
Cenaze törenlerinde
Sevgilerimiz’in,
Canlanır gibi oldu
ölü yüreklerimiz tekrar,
Mezarlık çıkışına kadar...

İçimizden bazıları,
taşıyabilip son kırıntıları,
Solgun yanaklara,
öpücük bile kondurabildiler
mayalansın diye çocukları.
Gaziantep-25 Şubat 2000