Yüreğimi besleyen yüreğinin kokusudur
Nerde yüreğin
Tenimi besleyen teninin dokusudur
Hani Eylül’dü
Ve tenin tenime yapışıktı bir akşamüstü
Biliyor musun arkamda gizlediğim ne
Görüyor musun kan damlıyor avuçlarımdan
Anlıyor musun seni sevdiğimi
Çıkardım kalbimi yerinden
Sana veriyorum.
Yüreklenen sevdamı körüklüyorum
Alınyazının üstüne
Yoldan geçenleri durdurup
Seni sevdiğimi söylüyorum
Gece örtünce siyah pelerinini üstüme
Mayısın sonları,
Kulağıma gelemeyen kuş cıvıltıları
Ağlayan duvarlar hep karşımda
Yıkılmak istercesine üzgün
Mayısın sonları
Yarın ölecek bedenim
Şarabını küçük bir delikten boşa akıtan bir testi gibi
Yarın sona erecek bedenim
Kazara çıkmış,
Çaresiz ve kimsesiz
Gözlerini nefesimden alma sakın
Bakışlarını getirirler kalbime
Ve oradan yayılır tüm bedenime
Ellerini bedenimden çekme sakın
Sıcak kanlı hayvanım, ısınıma mecbur
Bulutlara takılan sevgilerimizdi,
mavi gökyüzüne fırlattığımız
Yıldızlarla yanıp sönen kalbimizdi,
aşklar uğruna yaktığımız.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!