Masallarda anlatılırdı
Şiirlerde dinlerdik
Hani o bahsedilen dünya?
Mutlu insanlar nerde?
Hansel ve Gretel yine mi kayboldu?
Ya o çikolatalı gecekondu?
Unutamadım işte saatin bilmem kaçı
Aklımda sen,
Elimde kalem,
Dilimde ise tek bir kelâm...
Söz bitti, ses gitti, kalbim eridi...
Pusulamın kutbu sende takılı kaldı.
Fırtınalar, şimşekler, gök gürültüsü...
Rüzgarın uğultusu biraz şiddetliydi.
Kimsesizdim...
Sensizlik biraz kasvetliydi.
Üşüdüm, titredim ve korktum.
Kendi zihnimde kaybolmuştum...
Birini seversin ve
Hiç sıkılmam zannedersin.
Sonunda sıkılırsın işte...
Ama sana sıkılmak bile güzel
Başkasına tutulmaktan hallice...
Balkonda oturdum içimde derin bir keder
Elimde bi tutam zehir sarılı
Hafif rüzgar esintisi okşuyor saçlarımı
Gece yalnız, ben yalnız
Ay yukarda tepemize dadanmış
O gün geldi
Aşık oldum gayri ihtiyari
Ve ağır geldi bedenime.
İlacı zamanmış öyle duydum.
Ama fayda etmedi yüreğime.
Haberim yokmuş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!