meger seni ne çok sevmişim
ne kadar çok özlemişim
gönlüm şimdi bir virane
her köşede bir divane
ne kadar özlemişim ne kadar istemişim nerdesin
her şeyden vazgeçmişim her yoldan dönmüşüm
bu gece sessiz ve tenha
sanki daragacına çıkmışım
üşüyorum çırpınıyorum
bekliyorum bir yardan celladımı
soruyorum sorguluyorum kendimi
arkama dönüp bakıyorum
ölümden ötesi yoktu sanki
yaşamak ne fayda ederdi benim için
herhangi bir zaman herhangi bir günde
mezar taşına ismini yazamamak
olmaz dedigin şeyler
olurdu hep
Ve gittin
Unutamıyorum seni bir an bile atamıyorum içimdeki sevdamı.
Her an seni düşünmek her an geleceğin günü beklemek
Çok zor.
Biliyorum geleceksin bir gün bana döneceksin ama ne zaman!
Olsun ben bunca zaman seni beklemişim daha da beklerim.
O gidişlerin arasında bir dönüş var mıydı?
O bitişlerin içinde bir başlangıç yok muydu?
Ufuksuz gecelerin gün doğumu olur muydu?
Söyle ey sevgili söyle;
Dönüşü yok bu yolun yolcusuyum demiştin
yolcu sen, peki içimde giden kim.
Bana,
ne oldu deme,
ben nasıl oldum deme,
sen sen gitmiştin çoktan,
yoktun...
bu gidişlerinin sonu yoktu,
yeni yeni anlıyorum gittigini
umudumda kalmadı ne fayda
yitirdigim sana üzülmüyorum
yitirdigim bana üzülüyorum
ardından geriye bakma
bir damla gözyaşı
......masal.....
bir masal sonuydu seninle ben
masal bitti artık kapa gözlerini
aldanma artık git
uyma artık sen bana
masal bitti kapa artık sayfanı
çayımı yudumlarken
sigaramın dumanında bogulurken
seni düşünmek seni düşünmek
dalgalar çılgınca vuruyor kıyıya
belki özledigi aşklarına kızıyorlar
anladım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!