Cenazesi kalabalık.
Anladık.
Anladık da,
Yaşarken hiç mi kimsesi yoktu
merhumenin?
Çiçekten çocuk yapmışlar,
Sokağa salmışlar.
Yalın ayak.
Gözleri çıplak.
Çiçekler mi susuz,
Kimsesiz mi çocuk?
Dedem bir öğlen,
Beni unutmuş tarlada.
Annem aramış, ağlamış.
Ben ne bileyim,
Karıncaları besliyordum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!