TAŞTAN İBARET
Bir zaman siz gibi yaşardım ben de
Gördüğüm bir lahza, hoştan ibaret!
Sanmayın siz gibi taşardım ben de
Girdiğim o hansa, loştan ibaret!
Damardan kanıma azık verildi,
Doğmadan canıma rızık verildi,
Dolmadan hanıma kısık verildi,
Yediğim lokmaysa, aştan ibaret!
Olduğum yerimi dünü bilmedim,
Dolduğum verimi günü bilmedim!
Bulduğum serimi ünü bilmedim,
Giydiğim hırkaysa yaştan ibaret!
Kafesinden uçup gitti kiracım,
Nefesinden mahcup bitti miracım!
Kesesinden mahsup etti mizacım,
Geldiğim dünyaysa, boştan ibaret!
Pîr-i Fânî der ki; sıra yazıldı,
Kimler aka kimler kara yazıldı?
Son mekan mezara dara yazıldı,
Kimliğim topraksa, taştan ibaret!
MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNÎ)
06.11.2025 – KAPAKLI
Mehmet Şahan
Kayıt Tarihi : 6.11.2025 22:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
başımı taştan taşa vurdukça,
kalp ağrımı ne yapsam ne yapsam,
dindirememek oldu,
muallim; aşk…,
böyle demli bir halin geçtiğini yeryüzünden,
bilmeye hakları var mı acaba
gelecek nesillerin bilmiyorum,
bencillik mi acaba insanlarla paylaşmamak,
bu senkronize dizeleri…,
mahrem bırakılıp, mezara bir adım kala mı,
gün yüzüne çıkmalılar, ya da;
mesela iki nüsha çoğaltılsalar ne olur mu,
iki arada bir derede; aşk…,
TÜM YORUMLAR (1)