Taşradan bir kız geldi, o kadar masum ve saf.
Konuşmaya utanır, bakardı; tuhaf, tuhaf.
Sadeydi, çekiciydi; Allah’tan güzelliği
Hanım, hanımcık idi; bu onun, özelliği.
Gördü şu İstanbul’u; düştü onun, çarkına
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Düşündürücü akıcılığıyla güzel bir şiir.Maalesef yaşadığımız bu dünya yabancı özentiliğine fazlaca düşkün gençlerimizi aile örf ve adetlerinden yavaş yavaş uzaklaştırıyor.Saygılar.Tebrikler..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta