Ağaçların bol olduğu gür bir ormanda
Cıvıl cıvıl kuşlar uçarmış arasında
Bir tasmalı güvercin varmış, kuşların başı
Gözleri yeşil sanki zümrüt taşı
Arkadaşlarını sever, yönetir
Her söylediği kuraldır, söyletir.
Bir gün zalim bir avcı gelmiş ormana
Kuşlar anlamışlar onun yüreğini ama
Düşmüşler topluca tuzağına
Yakalanmışlar örülmüş ağlarına
Fırlatıp atmış hepsinin
Örtmüş topluca üzerinin
Ağların altında kalmışlar
Şaşkın şaşkın bakakalmışlar.
Tasmalı güvercin demiş:
Durmayalım, kanat çırpıp uçalım
Hepsi birden kanat çırpıp
Ağlarla birlikte uçmuşlar.
Ağaçların arasında kaybolmuşlar.
Zalim avcıdan kurtulmuşlar.
Ormanın ortasına konmuşlar
Arkadaşı fare Zeyrek’i bulmuşlar.
Keskin dişlerini göster bakalım
Dişlerinin sayesinde bu ağlardan kurtulalım
Fare başlamış kemirmeye
Senin için her şeye hazırım demeye
Tasmalı güvercin demiş:
“Önce dur.”
Arkadaşlarımın tarafından kemirmeye kurul.
“Neden? ” demiş. Zeyrek.
Neden söylediğini bilmeyerek
Demiş “Önce kemirirsen benim ağlarımı
Yorulur kurtaramazsın arkadaşlarımı.
Ama önce onlardan başlarsın
Dostunu esir bırakmaya kıyamazsın
Fare kurtarmış, önce diğer güvercinleri
Sonra dostuna gelince sıra
Hızlı hızlı çalışmış dişleri.
Dostluk dediğin arkadaşını korur,
Dost dediğin uzaklardan gelir seni bulur.
18.4.2007
Perinur OlgunKayıt Tarihi : 22.6.2007 17:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yorulur kurtaramazsın arkadaşlarımı.
Ama önce onlardan başlarsın
Dostunu esir bırakmaya kıyamazsın
Fare kurtarmış, önce diğer güvercinleri
Sonra dostuna gelince sıra
Hızlı hızlı çalışmış dişleri.
Dostluk dediğin arkadaşını korur,
Dost dediğin uzaklardan gelir seni bulur.
Çok güzel vede anlamlı ama bu satırlar dostluğu bir başka anlatıyor.Yürekten kutlarım.
TÜM YORUMLAR (3)