Taş Şiir Şiiri - Arif Berberoğlu

1
Taşı yontuyor
suyun ustası
taş akmaya başlıyor

2
Mermerin damarlarındaki mavi
kan oluyor el sürünce
defne kokulu gövdesine deniz kızının
akdeniz'de akşam üzeri

3
Susuyorduk
yanık gül kokan gecede
bir sözcük bekliyorduk denizden
ay kıvrılmış uyurken
yan yana bir sokak kedisiyle
siyah taş merdivenlerde

4
Ayırdım iki yaprağını taşın
antik bir bulutun fosilini gördüm orda
ve hâlâ sıcak külünü
en eski aşkın

5
Ağzımdaki lületaşı pipo
ve kulağıma sıkıştırdığım ayçiçeğiyle
ben bir van gogh tablosuyum
derin çekiyorum karanlığı
yıldızlar doluyor içime

6
Akşamın
yollara döktüğü sis
çoğaltır taştaki ağrıyı...
gökyakuttur kalbim avuçlarında
bekliyor elinden çıkıp
yağmurlu bir göle kuğu olmayı

7
Karanlığın gözlerinden süzülen ırmak
çığlık taşıdı uçurumlardan
dağlardan ölümün küflü nefesini...
güller harlıydı doğuda
su çıkarıp verdi yüreğini
sevişirken taşlaşan tanrılara

8
Piramitler: güneşin anı defteri
kum fırtınaları, soğuk mumya, alıcı kuş...
ve bende kalan
köle kaburgalarına kazınmış bir sone,
ay nil'de soyunuk
terin çiçeğinden başlıyorum
seni sevmeye

9
Bir kuş ürktü ormanın gecesinde
purosundan çekerken son dumanı che
ansızın sıcak bir kayaya dönüşen beden
çatlayıp akıttı yüreğindeki lavı
düşürdü gülünü kendi içine